تأثیر گونه بر مقدار دسترس‌پذیری گروه‌های هیدروکسیل چوب: نتایج حاصل از روش تبادل دوتریمی

در این تحقیق، مقدار دسترس‌پذیری گروه‌های هیدروکسیل(-OH) چوب‌های راش، نوئل و کاج جنگلی با استفاده از روش اشباع با آب سنگین (D2O) (تبادل دوتریمی) اندازه‌گیری شد. پس از اشباع نمونه‌ها با آب سنگین و خشک کردن آنها در آون خلأ، با استفاده از طیف‌سنجی مادون قرمز (ATR-FTIR)، دسترس‌پذیری نسبی (درصد گروه‌های هیدروکسیل در دسترس به کل گروه‌های هیدروکسیل چوب) با محاسبۀ سطح زیر پیک گروه‌های OH و OD به‌ترتیب در عدد موجی حدود cm-13500 و cm-1 2500 محاسبه شد. دسترس‌پذیری مطلق (میلی‌مول هیدروکسیل به‌ازای هر گرم چوب) با استفاده از دستگاه جذب بخار پویا در دمای زیاد (DVS-ET1) و از طریق اندازه‌گیری افزایش وزن نمونه بعد از اشباع با بخار آب سنگین در رطوبت نسبی 95­درصد به‌علت تبادل دوتریمی محاسبه شد. نتایج نشان داد که دسترس‌پذیری نسبی گروه‌های هیدروکسیل در چوب متأثر از گونه و مقدار مواد استخراجی آن نیست و بیش از نیمی از گروه‌های هیدروکسیل چوب می‌تواند در دسترس باشد. مقدار مطلق گروه‌های هیدروکسیل در دسترس در چوب نوئل بیشتر از چوب راش و در چوب آغاز نوئل کمتر از چوب پایان آن بود. همبستگی خطی ضعیف بین مقدار گروه‌های هیدروکسیل در دسترس چوب و رطوبت تعادل آن حاکی از آن است که مقدار دسترس‌پذیری گروه‌های هیدروکسیل تنها عامل کنترل‌کنندۀ مقدار جذب رطوبت توسط چوب نیست.